Želeo bih da napišem nešto… recimo pesmu svima koje sam ostavljao i koje su mene ostavljale… želeo bih …. ali kao da je poezija već rečena, napisana i istovremeno izbrisana… zauvek ili bar za neki drugi život i za neke druge ljude…. Ostaju samo mrvice sentimentalnosti koje u ovakvim prilikama brzo ili nemarno sklanjaju … da bi ostavile prostora za nešto novo što se nazire ili se bar javlja kao nada ili želja…
Este amor apasionadoAnda todo alborotadoPor volverVoy camino a la locura y aunque todo me torturaSé querer
Nos dejamos hace tiempoPero me llegó el momentoDe perderTú tenías mucha razónLe hago caso al corazónY me muero por volver
Y volver volver, volverA tus brazos, otra vezLlegaré hasta donde estésYo sé perder, yo sé perderQuiero volver, volver volver
Aaah ah ah ah ahY no vuleves porque no quieres, papacito
Nos dejamos hace tiempoPero me llegó el momentoDe perderTú tenías mucha razónLe hago caso al corazónY me muero por volver
Y volver volver, volverA tus brazos otra vezLlegaré hasta donde estésYo sé perder, yo sé perderQuiero volver, volver volver